Αξίωμα 1: Οι κοινωνικές οικονομίες που δεν υπολογίζουν το κόστος ρύπανσης ιδιωτικοποιούν τη Γη εις βάρος της υγείας της Ζωής.

Αξίωμα 2: Οι πολίτες που εκπροσωπούν την κοινωνία σε κυβερνήσεις ή εταιρείες και που πληρώνονται περισσότερο από τον γενικό μισθό είναι πιστοί στα χρήματα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την κοινωνία ή τα συστήματα υποστήριξης της Γης για τη ζωή.

Το νούμερο ένα διατηρεί μια αγορά πλήρους κόστους. Οι τιμές διαχειρίζονται και προσαρμόζονται ώστε να εκφράζουν όλα τα δημόσια και περιβαλλοντικά αγαθά και κόστη. Το πώς λειτουργεί αυτό είναι μέρος ενός σύγχρονου συστήματος διακυβέρνησης. Η ανθρωπότητα γνωρίζει ότι όλοι μοιραζόμαστε μια τρομερή έκτακτη ανάγκη. Μαζί αναζητούμε λύσεις. Ένας μορφωμένος πληθυσμός που επιλέγει λιγότερες περιβαλλοντικές ζημίες μέσω ακριβέστερων τιμών αγοράς είναι μια έξυπνη ομάδα που εργάζεται για επιβίωση. Οι μορφωμένοι πολίτες είναι η καλύτερη λύση για την επικείμενη περιβαλλοντική κατάρρευση. Οι άνθρωποι δημιουργούν μια κυβέρνηση έχοντας κατά νου έναν σκοπό. Απαιτούνται καθημερινά πολιτικές λειτουργίες, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να απολαύσουν έναν ειρηνικό, υγιή και διασκεδαστικό τρόπο ζωής.

Το κίνητρο κέρδους έχει γίνει αποδεκτό από καιρό ως κίνητρο για να ζήσει. ως τρόπος λειτουργίας. Οι καιροί έχουν αλλάξει. Φυσικά, μια επιχείρηση πρέπει να έχει κέρδος. Ωστόσο, οι προβλέψεις περιβαλλοντικής κατάρρευσης θέτουν την επιβίωση του είδους ως καθοριστικό σκοπό του πολιτισμού. Και η επιβίωση δεν είναι εγγυημένη. Η καπιταλιστική ιδιωτικοποίηση και η χρηματοδότηση έχουν απειλήσει τα φυσικά συστήματα υποστήριξης της ζωής του πλανήτη Γη. Πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί το δικαίωμα στέγασης; Σκέψου το; υπάρχει μια κοινωνική συνιστώσα στη στέγαση. Οι ασφαλείς οικογένειες που ζουν σε ένα υπερήφανο μέρος μεταξύ φίλων θα έχουν μικρότερες οικογένειες και θα στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Η πολιτιστική δύναμη θα αυξηθεί από την κοινωνική συγκέντρωση στην περιβαλλοντική υγεία που υποστηρίζεται από την εκπαίδευση. Αυτή η πτυχή του κέρδους δεν μετρήθηκε ποτέ και είναι τεράστια. Ο πληθυσμός μειώνεται απαλά με την ανάκαμψη της Γης. Αυτό περιγράφει ένα ευτυχισμένο μέλλον.

Πώς θα λειτουργήσει μια δημόσια ισορροπημένη τιμή στην αγορά; Ένα δημόσιο τραπεζικό σύστημα κάνει μια καλή αρχή για τον εξορθολογισμό των τιμών με κόστος και οφέλη, αλλά δεν θα λύσει κάθε περιβαλλοντικό πρόβλημα που δημιουργεί το κανονικό εμπόριο. Η αυτόνομη δημοκρατία θα εξελιχθεί σε ένα σύστημα που περιλαμβάνει το δημόσιο κόστος και τα αγαθά σε τιμή. Δεν απαιτούνται μελλοντικές απαντήσεις σε μεγάλα προβλήματα για να προχωρήσει το πρώτο βήμα. Μια θετική κυβέρνηση λαμβάνει πολλές προτάσεις κάθε μέρα. Η απόφαση μεταξύ των προτάσεων και η πραγματοποίησή τους είναι μια σύγχρονη ανησυχία. Επιστροφή στο παράδειγμα του περιβλήματος. ένα καθαρό και ασφαλές σπίτι αποδίδει σχεδόν αμέτρητα θετικά δημόσια αγαθά, η μειωμένη ανάγκη για αστυνόμευση είναι μία. Πρέπει η δημόσια τραπεζική να είναι πρόταση; Υπόλοιπο προϋπολογισμού; Ομόλογα εγκεκριμένα από ψηφοφόρους; Μηδενικές επιδοτήσεις; Μια νομισματική μονάδα που βασίζεται σε kilocalories;

Θα υπάρξουν πολλοί περιβαλλοντικοί λογιστές σε επίπεδο εισόδου που θα ερευνήσουν το αρνητικό και θετικό κόστος για κάθε πράγμα. Τι συμβαίνει εάν ένας δισεκατομμυριούχος δημιουργεί περιβαλλοντική ρύπανση; Πώς θα αντισταθούν οι νέοι περιβαλλοντικοί λογιστές; Τι γίνεται αν ο δισεκατομμυριούχος αποφασίσει να πολεμήσει μέχρι το ανώτατο δικαστήριο; Ενάντια, για παράδειγμα, καταθέσεις σε όλα τα πλαστικά δοχεία σε κάθε ταμείο της χώρας; Στην κατάθεση περιλαμβάνονται πλαστικοί κάδοι, μπουκάλια νερό, συσκευασίες, δίχτυα ψαρέματος και μουσαμάδες για την ενθάρρυνση της ανακύκλωσης. Η αυτόνομη δημοκρατία και οι περιβαλλοντικοί λογιστές που παρακολουθούν την αγορά έχουν τη δύναμη και το ταλέντο. Πώς θα λειτουργήσει αυτή η νέα μορφή κυβέρνησης;

Συντάκτης, Garrett Tobin Connelly •συνεργαστείτε μέσω email•